بیماری لوپوس کلیه - An Overview
بیماری لوپوس کلیه - An Overview
Blog Article
رنگ پریدگی یا کبود شدن انگشتان یا پاها از سرما یا استرس؛
همچنین در برخی از انواع آن مانند لوپوس سیستمیک علائم حادتر از انواع دیگر آن هستند. نکته دیگری که در خصوص علائم این بیماری باید بدانید این است که علائم آن میتوانند در مدت کوتاهی بهبود پیدا کنند و یا زمان زیادی برای بهبود نیاز داشته باشند.
لوپوس بیماری است که یا به طور طبیعی بهبود می یابد و در زمان های مختلف بدتر می شود. یادگیری نحوه پیشگیری از طغیان علائم این بیماری، به شما اجازه می دهد تا کنتری بیشتری بر شرایط خود داشته باشید.
درمان نوروبلاستوما با آنتی اکسیدان های موجود در روغن زیتون؛ شدنی است؟
به عنوان مثال پردنیزولون که می تواند: برای دوره های کوتاه مدت عوارضی مانند پرده جنب( پلوریس) یا پریکاردی استفاده شود.
بیماری لوپوس اریتماتوز جلدی روی اندامهای داخلی بدن تأثیر نمیگذارد و خود را با ضایعات پوستی روی صورت، گردن و سایر بخشهای بدن نشان میدهد.
به جز آسیب دیدن پوست بیماری لوپوس میتواند باعث ملتهب شدن و یا آسیب دیدن مفاصل، ماهیچهها، غشاء درونی یا اطراف ریه، قلب کلیه و مغز شود
اگر جواب این آزمایش مثبت شود، به این معناست که لوپوس از نوع جدی تر، مثل: لوپوس کلیه یا ذات الکلیه است.
اختلال در عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی: اگر مغز تحت تأثیر بیماری قرار گرفته باشد، ممکن است سردرد، سرگیجه، تغییرات رفتاری، مشکلات بینایی و حتی سکته مغزی یا تشنج نیز رخ دهد.
بیماری لوپوس را باید یکی از انواع بیماریهای خود ایمنی دانست. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به بافتها و اندامهای متفاوت بدن حمله میکند و همین امر سبب آسیب رسیدن به آنها میشود.
پزشکان بیماری لوپوس چگونه به وجود می آید به طور طبیعی در مورد داروهایی که باید در دوران بارداری استفاده شوند، با احتیاط رفتار می کنند. استروئیدها معمولا به خوبی تحمل می شوند و بسیاری از افراد از داروهای پردنیزولون، هیدروکسی کلروکین و آزاتیوپرین در طول بارداری و بدون بروز اثرات زیان آور استفاده کرده اند. اگر دارای سطح بالایی از آنتی بادی ضد فسفولیپید باشی، خطر سقطجنین زیاد است.. با این حال، درمان با آسپرین یا هپارین، این خطر را کاهش میدهند و در حال حاضر در بیشتر زنانی که دارای این آنتی بادی ها هستند، بارداری موفقیت آمیز است.
قسمت های برآمده، ضخیم و پوسته پوسته می شوند. این نواحی ممکن است از چند روز تا چندین سال باقی بمانند و بهبود یابند.
بیو مارکرها در حقیقت پروتئین، آنتی بادی، ژنتیک و سایر عواملی هستند که به پزشک کمک می کنند تا تشخیص دهد که در بدن چه اتفاقی می افتد یا اینکه بدن چگونه به درمان واکنش نشان می دهد.
غدد لنفاوی که در مجاورت عروق خونی متورم قرار دارند، تحت تأثیر قرار میگیرند.